१. जरी तुझीया सामर्थ्याने, ढळतील दिशाही दही
मी फूल तृणातील इवले, उमलणार तरिही नाही.
२. तूं तुलाच विसरून यावे, मी तुझ्यात मज विसरावे
तू हसत मला फुलवावे, मी नकळत आणि फुलावे.
३. व्योमांतुन उडतांना, ओढीतसे मज घरटे
अन उबेत घरट्याच्या, क्षुद्र तेच मज गमते.
हे विचित्र दु:ख असे, घेऊनि उरी मी जगतो
घरट्यातून, गगनातुन, शापित मी तगमगतो.
४. असे भिडावे, नकळत क्षणभर अपुले डोळे
उमलुन यावें, हृदयांतील हितगुज मोकळे
५. माझे दूरचे क्षितीज तुझ्या नेत्री बुडलेले;
पापण्यांत, बांधणारे, एक स्वप्न दडलेले
दान स्वप्नांचे देऊन, जाग माझी मागू नको
माग हवे तें गडे तूं, माझे पंख मागू नको!
६. इतके आलो जवळ जवळ कीं जवळपणाचे झाले बंधन.
Author : – Mangesh Padgaonkar
Book : - Gypsy…
No comments:
Post a Comment